Grappig is dat. Vanmorgen een stevige wandeling gemaakt vanuit de woonkeuken. We kozen een route met de minste Eikenbomen (viel niet mee)
Langs de varkentjes, altijd fijn. Al blijft tante Bes het dubbel vinden. Varkentjes moeten zeker een lang leven hebben lekker rollen in de modder en zo net als Hamlet. Gelukkig kunnen deze kleintjes dat ook maar veel te kort.
Maar hoe grappig is het dat een ieder gelijk een andere voorkeur heeft. Tante Bes riep voor de gein: welke neem jij mee naar huis?
Tante Bes zoals meestal weer de lichtste en de kleinste.
