Haar eerste levensjaar was moeizaam…Veel ziek, slechte weerstand veel onderzoeken. Niet zo gek als je als kitten door waarschijnlijk een fokker (vermeerderaar) op straat gekiepert wordt omdat je een schoonheidsfoutje hebt.
Ze was nog maar een paar dagen oud toen het asiel in Zwolle haar samen met Silje heeft gevonden en opgenomen heeft. Nog steeds dankbaar dat dit asiel het vertrouwen had in tante Bes en de wielrenner om die kleine hummel en haar pleegmoeder Silje te adopteren. Daar ging, terecht een beste screening aan vooraf.
Acht jaar geleden alweer. Never give up was de slogan van dierenkliniek Sleeuwijk en ons! En zo zie je maar….Pip viert het leven en alles wat ze toen mocht omdat ze zo ziek was, mag ze nog steeds! Die credits geeft ze nooit meer af haha
Ze slaapt nog steeds bij tante Bes, elke nacht weer. Als een kleine baby, never grow up haha
Onze lieve schele siamees, hoop dat ze 100 wordt! Met haar eigen column in de Me & My Cat
