We hebben al 12 jaar zorgen om onze grote lieve Suus, geboren met 4 bokhoeven. Maar de afgelopen dagen vonden de wielrenner en tante Bes haar een beetje tammetjes.
En ezels zijn net bulletjes als die pijn gaan aangeven is het meestal al te laat!
Dus de dierenarts vanmorgen laten komen.
Dan hoor je wat je al jaren weet. En met 10 jaar zijn ezels pas helemaal volgroeid en in Suus haar geval begint de ellende dus. Slijtage….Hoefbevangen door overbelasting (verkeerde stand)
Ze heeft pijnstilling gekregen en bloedverdunners. En er komen nog röntgenfoto’s op locatie zodat er een specialistisch team naar haar gewrichten kan kijken. Of er nog aanpassingen kunnen gebeuren.
Alsof je een klap in je gezicht krijgt…Ze is zo ontzettend lief waarom nou juist Suus? En nogmaals we wisten het, we hebben bewust heel bewust voor haar gekozen. Nog nooit geen seconde spijt van gehad.
Never give up we gaan voor je knokken meisje! En wanneer het ondragelijk wordt zullen we je laten gaan… (en toen was het toetsenbord ineens nat)
