Wat een lege dag zo zonder Bram..
Zo’n dag waarop alles je gestolen mag worden, zo’n dag waarop je tot niks komt. Zo’n dag waarop de film van gisteren wel duizend keer langs komt zoeven. Zo’n dag na een wel heel korte nacht.
Gisteren nog een lieve mail van dierenarts Walter. En dan al jullie lieve reacties dat maakt het verdriet een klein beetje dragelijker zoveel steun. Dank daarvoor!
Oscar, Pip, Silje en meneertje Dirk zijn net als de boerin van slag en zoekende. Waar is die kleine boef? Het is nog steeds zo niet te bevatten, zo onwerkelijk.
Vanmiddag nog wel even de kwast in de handen gehad, verstand op nul en kwasten maar. Maar om nou te zeggen dat de boerin er vrolijk van werd……niet echt. Het liefst was ze in een molshoop gedoken diep de grond in met haar kussen. Om verder te huilen om weg te kruipen.
