Traditie….Op eerste kerstdag gaan de wielrenner en de boerin met een thermoskan warme gluhwein en de doggies naar de Rijn. Op het strandje steken we dan een kaarsje aan voor elk mens en dier die gemist wordt deze kerst.
Bij ons zelf missen we deze kerst onze lieve kleine Bram. Het ozo vrolijke katertje het maatje van onze Pip. Nina het kleine oude schaapje, vrij recent Emma ons gezellige hangbuikzwijntje en ook dit jaar weer wat kipjes. Allemaal lege plekken in huis en in de weitjes. Afscheid nemen went nooit.
En in vele gezinnen zal er ook een lege plek aan de kersttafel zijn. De lege plek van “nagellak” Tijn, zo jong dit dappere mannetje heeft op de boerin ontzettend veel indruk gemaakt. Het is ook niet voor niets dat de wensboom in de Proloog in het teken van stichting Semmy staat. En wat te denken van de lege plek van Anne Faber zo bruut uit het leven weggetrokken.
Maar ook lege plekken wanneer een relatie eindigt…De eerste kerst zonder.
Voor iedereen die een lege plek heeft aan tafel, in de hondenmand waar dan ook…..Staken wij een lichtje aan en we dronken om weer warm te worden een mok gloeiwijn. Midden in de natuur…Waar het kwelwater erg hoog staat.
Op kerstgemis eten wij niet uitgebreid. Tellen wij onze zegeningen in plaats van alle gangen..
Dat het lichtje maar lang mag branden en een lichtpuntje voor velen mag zijn..
