Dag lieve Bram…
Veel te kort was jij op deze aarde veel en veel te kort. Zo’n heerlijke boef een echte hartedief. Soms een gekke ademhaling en dan weer niet. Vanmorgen kreeg de boerin een flashback je keek net als Britt en ook jij wilde wel eten maar had de puf niet. Sleeuwijk was zo gebeld en we konden om half 1 komen. Je lag nog heerlijk op schoot ging zonder moeite het barbiehuis in (de blitse reismand van Pip)
Op de behandeltafel bij dokter Miranda was je lief zoals altijd. Je temperatuur wat te laag dus op naar de röntgen. Er werd gedacht aan een scheurtje in je middenrif of je hart. En daar sloeg wederom de grond onder de boerin haar voeten weg…laat het geen hartje zijn, laat het geen hartje zijn….
Bij het maken van de foto’s lag je goed en ineens raak je in paniek. Ik pak je op om te troosten, dokter Miranda rent weg voor het zuurstofmasker. Je laat je plas lopen, draait met je ogen….En de boerin valt bijna flauw. Dokter Annemiek komt erbij, reanimatie volgt kom terug Bram kom terug je bent nog geen eens 2! Dit mag niet kom terug!!!
De grootste nachtmerrie volgt je bent al weggevlogen. Dokter Walter komt er nog bij maar meer als troost voor de boerin. Daar sta je dan met het liefste lijfje van de wereld, zo onbevangen zo mooi.
Hadden we dit kunnen voorkomen? Nee….Hartfalen is een sluipmoordenaar, pffff vertel de boerin wat… De stressprikkel had ook buiten kunnen voorkomen..Niet aan denken!
Veel te kort, veel te jong maar je hebt alles uit je korte leventje gehaald je hebt geleefd voor 5 jaren tegelijk. En nu is het zo ontzettend stil. Het is zo onwerkelijk. gisteren speelde je nog buiten.
De boerin is kapot van verdriet. We hebben je net een mooi stukje van de hommeltuin gegeven…
