Vandaag kwamen dus de “uilenmeneren” Eind april had één van de mannen 3 eieren in onze nestkast gezien. De boerin heeft vaak staan luisteren maar hoorde nog geen gepiep van uilskuikens die vragen om een lekker hapje.
Vol verwachting klopte ons hart dus… Die van de boerin en die van de mannen. En daar zaten ze dan….Mevrouw en meneer Steenuil. Dit kunnen zij zien door te blazen over hun buikjes, heel vernuftig. Maar…..geen kleintjes en geen spoor van de eieren. Ook mevrouw uil heeft geen kaal buikje van het zitten op haar kroost. Wel lag er een dode mol in hun villa.
Beiden waren niet geringd dus geen kleintjes van vorig jaar. Vorig jaar zat er één ouder in de kast die geringd was dus die is het ook niet.
En bij de controle zagen we iets opmerkelijks bij meneer de uil….
Zien jullie wat?
Goed kijken!
Meneer heeft een stompje, mist een pootje…. Heel bijzonder. En wonderlijk dat juist deze meneer uil nou hier beland is..En dat hij zich dus kan redden.
